Zat vannacht in de mail.
Ja, u leest het goed: ontwaagd.
Ooit zag ik in een gewone Amerikaanse film hoe een tiener een prostaatmassage kreeg van een wulpse verpleegster. Dat beeld liet mij niet los. Het ging met mij aan de haal. Voorzover ik weet heb ik geen seksuele frustraties, ben ik in mijn kindertijd nooit misbruikt, heb ik ook geen spannende herinneringen aan doktertje spelen en staat BDSM als concept mij niet aan. Althans, tot voor kort. Maar goed, toch bleef de idee van prostaatmassages knagen. Hoe zou het zijn? Zou ik het erop wagen?
Twee weken geleden, na een fles rode wijn op een prachtige nazomerse avond, tikte ik het in: “prostaatmassage Groningen” (ik verblijf regelmatig in Noord-Drenthe). Ik waagde het er op. Al vrij snel belandde ik op deze site, bij de artikelen van Meesteres Wira.
Vanaf vorige week hoef ik mij nooit meer af te vragen hoe dat is. Ik hoef het er nooit meer op te wagen. Wira, of Meesteres Wira zoals ik (mijzelf!) aanleer haar te noemen, heeft mij niet alleen ontwaagd, maar ook verslaafd.
Nooit geweten dat het zo kon zijn.Dank je Wira, Meesteres Wira.
bert
