De vierde column van slavin annabel, oftewel “zusje annabel”! Als je haar al wel kent: kijk, ze heeft een donatiepagina geopend! Geef een beetje, krijg veel terug!
Voor degenen die haar nog niet kennen: slavin annabel is een vrouwelijke sub die boekjes opendoet over: haar geaardheid, haar werk als slavin bij Domination Palace en haar groei als slavin. Opdat haar mannelijke “broertjes” (jij onder anderen?) daar iets mee kunnen…
Vandaag haar bespiegelingen over de effecten van de lockdown. In eerste instantie voor haarzelf, maar ze vraagt ook naar die van jou. Kom je er zelf niet uit? Slavin annabel is ook coach voor subs (v/m) en stellen van wie een of beide partners onderdanige gevoelens heeft. Contact met slavin annabel hier.
Lockdown
Ik zat in de auto en ik hoorde haar; een Meesteres, in Den Haag, pleitend voor haarzelf maar niet alleen haarzelf; ook voor haar slaafjes. Want hoe moesten zij zich voelen deze maanden van lockdown? En inderdaad… wij hebben het hier niet alleen over een behoefte die door sekswerkers kan worden ingewilligd. We hebben het hier over diepere verlangens en behoeftes die zomaar over het hoofd worden gezien. Het is niet alleen ‘even on hold’ staan. Je fysieke en mentale behoeftes kunnen niet worden vervuld. En dat is heftig!
Soms moet ik gewoon even op mijn plaats gezet worden
Ik weet van mezelf, als sub, dat als ik niet om de zoveel tijd mijn pak op mijn donder krijg (oftewel een mooie pijnsessie ervaar) dat ik kriegelig word, chagrijnig, onrustig of erger nog – voor de mensen om mij heen – opstandig. Soms moet ik gewoon even op mijn plaats gezet worden. Als ik een sessie krijg waarbij ik de pijn absorbeer of vernederingen onderga waardoor ik me klein kan voelen en alles los kan laten, voel ik me daarna als herboren. Een flinke huilbui die er anders niet uitkomt (stel je niet aan met dat gejank, hoor ik mezelf dan zeggen) kan zoveel verlichting en opluchting geven. Tranen die dan wel mogen vloeien, omdat ik de pijn wil verwerken. Hoe zit dat bij jullie?
